අතු පතර විහිද වැඩි මදටියා ගස නිරන්තරයෙන් මදටියා ඇට බිම හෙළයි. අදෘශ්‍යමාන හස්තයක් විසින් තැබූ රතුම රතු තිලක පරිද්දෙන් මදටියා ඇට මිදුල පුරා විසිරී තිබේ. අතු ඉති එක්ක කොයි වෙලේත් හුරතල් වන හුළඟ ඇතැම් විට මදටියා කරල් පොකුරු පිටින් කඩා දමයි.
මදටියා ගසේ තනි නොතනියට වාගේ වේගයෙන් ඉහළ නඟින ඔළිඳ වැලද දම් පැහැති ඔළිඳවලින් ගැවසී නුදුරු දිනෙක ඔළිඳ ඇටයක රත්පැහැය අපේ ඇසට ගෙනහැරපාන බවට ප්‍රතිඥා දෙයි.
ළදරු පාසල් යන දරුවන් වෙනුවෙන් හතරවටේ ඇවිද සොයා ගෙනා මදටියා හා ඔළිඳ ඇට හේතුකොටගෙන අපට රූස්ස මදටිය ගසක් ද සදාහරිත ඔළිඳ වැල් ගෝටාවක් ද හිමිය.
“අපේ පොඩි දූගෙ දරුවන්ට ඇට ජාති ගේන්ඩ කියලා මොන්ටිසෝරියෙං. සියඹලා ඇටයි, ඉපිල් ඇටයි, කැකිරි ඇටයි හොයාගත්තා. මදටියා ඔළිඳ ඇට ටිකක් ඇහිඳගන්ඩ ඉතිං මෙහේටම එන්ඩ එපායැ...“
බණ්ඩාර මැණිකා නැන්දා මුනුපුරු මිනිබිරියන් වෙනුවෙන්ද වෙහෙසෙන්නේ සෙනෙහස උතුරා හැලෙන හදිනි. ඇයට උපකාර කරන්නට මමද මිදුලට දුවමි. ඇගේ කෙළවරක් නැති කතාබතා අසමින් මදටිය ඇට ඇහිඳීම මහා ප්‍රීතියකි.
ළදරු පාසල් යන දරු දැරියන්ගේ මව්වරු මදටිය සහ ඔළිඳ ඇට සොයා එන හැම වරෙකම මමද ඔවුන්ට සහය වෙමි. ළදරු පාසල්වල වගවිස්තර ද දැනකියාගන්නට ලැබෙන නිසා පමණක් නොවේ, දරුවකුට අධ්‍යාපනය තරම් අගනා වෙනත් යමක් නොවන බැවිනි. ඥානාලෝකයෙන් දිවි අඳුර දුරුකර ගන්නට දරුවාට අයිතියක් ඇතුවාක් මෙන්ම අපි කවුරුත් ඒ සඳහා උපකාර කළ යුතුය. මෙහිදී රජයට විශාල වගකීමක් පැවරේ. මෙරට තැන තැන හතු පිපෙන්නාක් මෙන් බිහිවන ළදරු පාසල් නියාමනයට රජය කොතෙක් දුරට කටයුතු කරන්නේදැයි පැහැදිලි නැත. ළදරු පාසල් පාලිකාවන් උදෙසා විවිධ පාඨමාලා හදාරන්නට ඉඩ ප්‍රස්ථා ලබා දී ඇතත් බොහෝ ළදරු පාසල්වල කටයුතු සිදුවන්නේ පාලිකාවන්ගේ අභිමතය පරිද්දෙන් බව පෙනී යයි. මුල් ළමාවිය තුළ අකුරු ඉගැන්විය යුතු නැති වුවද සිංහල පමණක් නොව දෙමළ හා ඉංග්‍රීසි භාෂාවන් ද උගන්වන ඉඟි භාෂා ළදරු පාසල යනුවෙන් දැවැන්ත පුවරු එල්ලාගත් ළදරු පාසල් ද කොතෙක් ඇතත් අධ්‍යාපන අමාත්‍යාංශය හෝ මුල් ළමාවිය අධිකාරිය නුදුටු විරූ ලෙස පසුවෙයි. එයින් ගම්‍ය වන්නේ ළදරු පාසල් හෝ මුල් ළමාවිය අධ්‍යාපනය සම්බන්ධයෙන් පැහැදිලි රාජ්‍ය ප්‍රතිපත්තියක් නොමැති බවය. මුල් ළමාවිය, ප්‍රාථමික හා උසස් අධ්‍යාපනය යනාදී සියලු අංශ දැවැන්ත අර්බුදයකට ලක්ව තිබෙන බව රජය හා අධ්‍යාපන ඇමැති ප්‍රමුඛ බලධාරීන් හැරුණුකොට මෙරට සියලු පුරවැසියන් හට පෙනී යයි.
මෙකී සියලු අඳුරු වළා අතරේ රිදී රේඛාවන් ද ඉඳහිට දිස්වන බව පසක්කර ගන්නටද අපි භාග්‍යවන්ත වෙමු.
එප්පාවල විවිධ සේවා සමුපකාර සමිතිය මඟින් පාලනය වන EP - CO සමගි පෙර පාසල සැබැවින්ම වචනයේ පරිසමාප්ත අර්ථයෙන්ම අපූරු හා ඵලදායී පෙර පාසලකි. අධ්‍යාපන අමාත්‍යාංශයට අනුබද්ධ මුල් ළමාවිය අධිකාරියේ අධීක්ෂණයෙන් යුක්ත සමගි පෙර පාසලේ දරුවන්ට අකුරු ලියන්නට නොඋගන්වන බව වෙසෙසින් සඳහන් කළ යුතුය.
පෙර පාසලේදී නිවැරදිව අකුරු ලියන්නට නොඋගන්නා දරුවා පාසලේදී ප්‍රාථමික ගුරුවරයාට මහත් හිසරදයක් වෙයි. බොහෝවිට සිදුවන්නේ පෙර පාසලේදී දරුවාට නිවැරදිව අකුරු ලියන්නට ඉගැන්වීමට තරම් භාෂා ඥානයක් පාලිකාවන් හට නොමැති වීමය. මන්දයත් පෙර පාසල අකුරු උගන්වන ආයතනයක් නොවන බැවිනි. එබැවින් සමගි පෙර පාසලේ දරුවන් ඒ අකුරු හිරිහැරයෙන් මිදී නිදහසේ හා ස්වාධීනව ළමාවියේ සුන්දරත්වය අත්විඳිති.
සතියට දෙවරක් සුභාවිත ගීත ශ්‍රවණය කරන්නට දරුවන්ට ඉඩ හසර ලබා දෙන්නට සමගි පෙර පාසලේ ප්‍රධාන පාලිකා ෂන්දිකා පෙරේරා හා සෙසු පාලිකාවන් වන නිලූෂා දේශානි, ජීවන්ති අචිනි, සංජීවනී මධුමාලි කටයුතු කර තිබීම පැසසිය යුතුය. ගුණ නැණ බෙලෙන් පිරිපුන් දරුවකු නිර්මාණය කරන්නට ගීතය බොහෝදුරට ඉවහල් කර ගත හැකි බව වටහා ගැනීම සම්බන්ධයෙන් සමගි පෙර පාසල් ප්‍රධාන පාලිකා ෂන්දිකා පෙරේරා මහත්මියට මවුපිය ගෞරවාදරය හිමිවිය යුතුය.
වැලි හා මැටි සමඟ රිසි සේ කෙළිදෙලෙන් පසුවන්නට ද දරුවන් හට ඉඩ ප්‍රස්ථා ලබා දී තිබේ. බොහෝ මාපියන් දරුවන් හට වැලි හා මැටි විෂබීජ ආකර මෙන් හඳුන්වා තහනම් කර තිබෙන පසුබිමක එකී අවසරය ද අගනේය. පරිසරය සමඟ බද්ධ වන්නට ඉඩ නොලබන දරුවා අනාගතයේ පරිසරයට ආදරය කරනු ඇතැයි අපේක්ෂා කළ හැකි ද? අනෙක් අතට ස්වාභාවික පරිසරයෙන් දරුවා ඈත්කළ තරමට ප්‍රතිශක්තිය හීනවන බව වෛද්‍යවරු පවසන බව ද අමතක කළ නොහැක.
සමගි පෙර පාසලේ ඉගෙනුම ලබන දරුවන් එකසිය විසිඑක්දෙනා වෙනුවෙන් ම බැංකු ගිණුම් විවෘතකොට තිබෙන අතර දෙමාපියන් ළදරු පාසලට ලබාදෙන මුදලින් රු. දහසක්ම එකී ගිණුමට බැර කරන බව ද දැනගන්නට ලැබිණ. එය ද අතිශය අගනා වැඩපිළිවෙළකි.
දරුවකු අකුරු ලියන්නට පමණක් ඉගෙනගත යුතු යැයි තරයේ හඟින, ඇතැම් විට පෙර පාසල් පාලිකාවන් සමඟ ඒ වෙනුවෙන් ගැටුම් ඇතිකරගන්නා දෙමාපියන් අපමණය. එහෙයින් සමගි පෙර පාසලේ දරුවන්ගේ දෙමාපියන් ද අපගේ බුහුමනට ලක්විය යුතුය. දරුවකු හට ඉගැන්විය යුත්තේ අකුරු ඉලක්කම් පමණක් නොව ජීවිතය, ආදරය හා පරිත්‍යාගය බවට හඟින එවන් දෙමාපියන්ට සමගි පෙර පාසල් පාලිකාවන් ආශීර්වාදයකි.
කුඩා වියේ පටන් ආගම වෙත තල්ලු කර දමමින් කලාවෙන් වියුක්ත දරුවකු බිහිකරන්නට වෙහෙසෙන රටක එප්පාවල EP - CO සමගි පෙර පාසල කදිම ආදර්ශයකි. මානව දයාවෙන් පිරිපුන් සංවේදී මිනිසකු නිර්මාණය කරන්නට කලාව ඉවහල් වන බව අමතක කර දමමින් අපි විභාග සමත්වීම එකම අරමුණ බවට පත්කර ගනිමින් අපේ දරු පැටවුන් ද ඇදගෙන හැල්මේ දුවන්නෙමු. මඳකට නැවතී වටපිට බලන්නේ නම් රොබෝ යන්ත්‍ර සදිසි හැඟීම් දැනීම් රහිත දරුවන් වෙනුවට අනෙකා ගැන සිතන තැවෙන සැබෑ මිනිස් දරුවන් තනන මෙබඳු අගනා ස්ථාන ද දැකබලා ගත හැක.
“මේ මදැ.... තියෙන පළියට සේරෝම ඇහිඳගෙන යන්ඩත් බෑනේ...“
බණ්ඩාර මැණිකා නැන්දා කොන්ද කෙළින් කරන්නේ තෘප්තිමත් හසරැල්ලකුත් එක්කය.
“ඉස්කෝලෙත් එකේ දෙකේ ඉන්න ළමයින්ටත් ඕන වෙනවනේ ඇට ජාති...“ මම හිස සලමි.
“ඇඳුම් මහ ගොඩක් මස්සගන්ඩත් තියෙනවා මොන්ටිසෝරි යන ළමයට. ඔය මොන මොනවද නැටුං වගේකට ඉන්නවනේ...“
පාසල් දරුවා පමණක් නොව ළදරු පාසල් දරුවා ද මාපියන් හට මහත් බරකි. එහෙත් කෙසේ හෝ එකී කුදුමහත් සියලු අවශ්‍යතා ඉටුකරන්නට මහා සංග්‍රාමයක නිරතවන දහසක් මාපියන් වෙනුවෙන් ළදරු පාසල් පිළිබඳව ආණ්ඩුව සැබෑ ලෙස හා අවංකව සොයා බැලිය යුතුය.
ශාන්ති දිසානායක
නව අදහස දක්වන්න